Dla wszystkich mieszkańców Andrzejewa i okolic

roszondas · Wysłany: Nie 11:06, 11 Mar 2007 Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych]

beti · Wysłany: Nie 18:50, 11 Mar 2007 Temat postu:

a róża na to może Smile

:

Kto chce, bym go kochała, nie może być nigdy ponury
i musi potrafić mnie unieść na ręku wysoko do góry.
Kto chce, bym go kochała, musi umieć siedzieć na ławce
i przyglądać się bacznie robakom i każdej najmniejszej trawce.

I musi też umieć ziewac, kiedy pogrzeb przechodzi ulicą,
gdy na procesjach tłumy pobożne idą i krzyczą.
Lecz musi być za to wzruszony, gdy na przykład kukułka
kuka lub gdy dzięcioł kuje zawzięcie w srebrzystą powlokę buka.

Musi umieć pieska pogłaskać i mnie musi umieć pieścić,
i smiać się, i na dnie siebie żyć słodkim snem bez treści,
i nie wiedzieć nic, jak ja nic nie wiem, i milczeć w rozkosznej
ciemności,
i byc daleki od dobra i równie daleki od złości.

M.Pawlikowska-Jasnorzewska

energetyk · Wysłany: Wto 18:56, 13 Mar 2007 Temat postu:

Zrobił wilk elektrownię, lecz by prąd uzyskać.
Spalał w niej cały węgiel z kopalni od liska.
Kopalnia z elektrowni cały prąd zżerała.
Stąd brak światła i węgla.
Ale system działa!

gacek · Wysłany: Czw 20:41, 22 Mar 2007 Temat postu: poezja

przejrzałem Waszą stronę o poezji. Dobrze, że macie takową. Gratulacje.
Chcę się pochwalić, że na nurskim forum

www.nur2.fora.pl

w dziale; - Nie samym chlebem

zaczął ktos anonimowo publikować . Przeczytajcie, oceńcie...zapraszam.

energetyk

Dzisiaj jest piękne święto,
na które idzie Hanka.
Każdy już w koło słyszał!
Idzie święcić baranka!

[link widoczny dla zalogowanych]

beti

i jeszcze raz o róży Smile

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Ciało szczęścia

Wtem, gdy się księżyc zachmurzył,

dźwiękły kroki od wichru prędsze

i w drzwiach tarasu, na piętrze,

zapalił się amarant elektrycznej róży.

Przez szklane, ciepłym wiatrem szarpane podwoje,

noc zagląda do wnętrza, gdzie w miłosnym splocie

ciało szczęścia, rozdarte na dwoje,

zrasta się, jak jaszczurka, po wielkiej tęsknocie.

roszondas

Skoro o różyczkach....To chyba Goethego, ale nie pamiętam.

Na rozłogu zakwitł krzew-
Różyczka w czerwieni,
Młody chłopiec ku niej biegł,
Cieszył się, że pośród drzew
Kwiat jak świt się mieni.
Róży, róży, róży kwiat
Różyczka w czerwieni

Rzecze młody:"Zerwać chcę
Różyczkę w czerwieni."
A różyczka na to "Nie."
Ostrym końcem ręce tnie
Za takie zachcenie.
Róży, róży, róży kwiat-
Różyczka w czerwieni.

Złamał dziki chłopiec krzew-
Różyczkę w czerwieni,
Kłują kolce, płynie krew,
Lecz zapłaci za ten gniew
Bólem i cierpieniem
Róży, rózy, róży kwiat-
Różyczka w czerwieni.

zacier

Kolosalne zjawisko na polach wieczności!
Wybuchają potężne, tak ogromne kwiaty,
iii szczyty gór, wiszące w nieba głębokości,
stroją w zielenic liści i w czar swych szkarłaty.

Kolosalne zjawisko w wiekuistej bezdni!
Zabłysnęły tak świetne gwiazdy i olbrzymie,
że się jak pochodniami cale niebo gwiezdni
i wrą żywe płomienie światłości w mgieł dymie.

Kolosalne zjawisko w wieczystem przestworzu!
Jak wulkan wybuch a j a zboża z łona ziemi:
ludzkość głodna się rzuca i pławi się w zbożu
i zrywa złote ziarno rękami chciwemi.

Kolosalne zjawisko w wiecznym wieków toku!
Błękit nieba się rozpiął tak czysty i święty,
że się w nim Bóg objawił człowieczemu oku
jak słońce zawieszony nad morza odmęty.

Kolosalne zjawisko w wieczystym błękicie!
Bóg z rozkrzyż.owtinemi nad światem ramiony
błogosławi rodzące się z pól plennych życie,
jak słońce nad przepaścią morza zawieszony.

Kolosalne zjawisko wśród wieków powodzi!
Ludzkość, żywiona skrzącem, wulkanicznem ziarnem,
z ducha swojego ognie i pioruny rodzi
i wśród muzyki pląsa po polu cmentarnem.

Kolosalne zjawisko wśród płynących wieków!
Duchy ciemne bieleją, z liśćmi palmowemi
wschodzą z nad grząskich bagnisk, z ponad mętnych ścieków,
niosąc Baśń Arcyświętą, Dobrą Wieść dla ziemi.

Kolosalne zjawisko w wieczystym chaosie!
Z pieśnią na ustach, z bóstwem w oczach gorej ącem:
białe duchy goreją na ofiarnym stosie,
a dym stosów^ zawisa, jak Bóg, ponad słońcem.

Kolosalne zjawisko wśród wieków obrotu!
Olbrzymi hymn się rodzi w człowieczeństwa łonie,
ludzkość okrzyk wydaje podobny do grzmotu
i jak ciosy błyskawic rozpościera dłonie!

Kolosalne zjawisko wiekuistych mytów!
Po całej ziemi płynie święta Wieść radosna,
z zarzuconych kwiatami, z płonących błękitów
zeszła na ziemię Wiosna, wiecznie zwrotna Wiosna.

Kolosalne zjawisko wiekuiście trwale!
Wahają się gór szczyty i mórz głębokości,
tak olbrzymi Blask niesie, tak olbrzymią Chwałę
kolosalne zjawisko na polach wieczności!

Konstanty Ćwierk
Bzy kwitną

Bzy już zakwitły, lecz nie w mem ogrodzie,
co legł samotny na wysokiej skale.
Kwiat się nie rodzi hen, gdzieś w górskim chłodzie
gdzie całun śnieżny rozrósł się wspaniale.

Pono w nizinach wiosna jest królową:
Ziemię pokryła szmaragdowa chusta...
Gdzieś, ktoś miłości szepce cudne słowo
i uśmiech stroi purpurowe usta.

Pono tam słońce co dnia kąpie ziemię
w potoku blasków tęczowych nadziei,
pono z serc spadło łez niestartych brzemię
i nie masz grzmotów ni śnieżnych zawiei

Pono bzy kwitną pachnące, wspaniałe...
Czemuż nie rosną hen, w podniebnym chłodzie?!
Ja jednak kocham swą odludną skałę,
chociaż bzy kwitną nie w moim ogrodzie,

kakofoniks

Jak pięknie brzmiały niegdyś słowa wieszcza,
Który na miejskich ulicach nie wrzeszczał,
Ale sam sobie zadawał pytanie :
„ Czy to jest przyjaźń, czy to jest kochanie?”
Dziś świat zapomniał o słowach Adama,
Przyjaźń i miłość już nie taka sama ,
Baba się w babie kocha, a chłop w chłopie.
To ma być trendy? To ma być na topie?
Nie wiem co gorsze jest w obecnej „ modzie”,
Czy pracujące w najstarszym zawodzie
Panie kuszące wdziękami szoferów,
Czy też bezmyślność partyjnych liderów,
Którzy wszelkie odcienie dewiacji,
Traktują jako przejaw demokracji
I ramię w ramię ze zboczeńców zgrają
Swój odzwierzęcy instynkt obnażają.
Czy świata nie stać dziś na egzorcystę,
Który wypędzi z nich duchy nieczyste?
Ku moralnemu bagnu świat się toczy,
Gdy nie chcę uznać praw danych naturze.
Ktoś powie: Nie bądź moralności stróżem!
Ale czy można na zło przymknąć oczy?

roszondas

[link widoczny dla zalogowanych]

gacek

beti

Sylvia Plath

List miłosny

Trudno opisać zmianę, jaką wniosłeś w me życie.

Jeśli teraz żyję, przedtem byłam jak martwa,

Choć jak kamień nic sobie z tego nie robiłam

Trwając w miejscu zgodnie ze zwyczajem.

Nie przesunąłeś mnie o cal, wcale nie —

Ani nie zostawiłeś mnie, bym ku niebu wzniosła znów

Małe ślepe oko, oczywiście bez nadziei,

Że ujrzę tam błękit lub gwiazdy.

To nie było tak. Powiedzmy, spałam. Jakiś wąż

Skrył się wśród czarnych skał niczym czarny głaz

W białej szczelinie zimy — —

Podobnie jak mych bliźnich nie cieszył mnie

Widok miliona doskonale wyrzeźbionych

Twarzyczek spadających wciąż, by stopić

Moje lico z bazaltu. One rozpłynęły się w łzach

Jak aniołowie opłakujący tępotę ludzkiej natury,

Lecz to nie przekonało mnie, a łzy zamarzły.

Każda martwa głowa wdziała przyłbicę z lodu.

A ja spałam jak zgięty palec.

Wpierw zobaczyłam przejrzyste powietrze

I krople zamknięte unoszące się w rosie

Przezroczyste jak duchy. Stos obojętnych

Kamieni leżał dokoła mnie.

Nie wiedziałam co z nimi począć.

Lśniłam łuskami miki i odwijałam się,

By niczym jakaś ciecz wypłynąć

Spomiędzy ptasich nóg i roślinnych łodyg.

Nie dałam się oszukać. Poznałam cię od razu.

Drzewo i kamień błyszczały bez cienia.

Moje długie palce stały się przejrzyste jak szkło,

Zaczęłam pączkować jak marcowa gałąź

Ręką i nogą, ręką i nogą.

Od kamienia ku chmurze, tak właśnie wstępowałam.

Teraz przypominam jakiegoś boga,

Gdy tak wzlatuję w powietrze w mym duchowym przebraniu

Czysta jak szyba z lodu. To prawdziwy dar.

beti

Spotkali się w święto o piątej przed kinem
Miejscowa idiotka z tutejszym kretynem
Tutejsza idiotko- rzekł kretyn miejscowy-
Czy pragniesz pójść ze mną na film przebojowy?
Miejscowa idiotka odrzekła: Z ochotą,
albowiem cię kocham, tutejszy idioto.

Very Happy

jasiek

Wolałem te wcześniejsze.

beti

Dzisiejszym idealistom
Asnyk Adam

Czyliż fałszywy wzbrania wam wstyd

Z obłoków zstąpić do ziemian?

I czynnie walczyć o dalszy byt

Wśród życia wstrząśnień i przemian?

Czyliż sądzicie, iż spadek wasz

Całą wam wieczność zapewni?...

Że odwracacie od ziemi twarz

Bezczynni, a jednak gniewni?

Wprawdzie bogaty wzięliście dział,

Przyjąć dziedzictwo gotowi -

Lecz on na zawsze nie będzie trwał,

Gdy zasiew żniwa nie wznowi.

Kto żyje z plonu dawniejszych lat,

Przeżuwa przodków dostatki...

Temu dowództwo odbierze świat,

A mienie - wydrą wypadki!

Do tych należy jutrzejszy dzień,

Co nowych łakną zdobyczy -

Kto się usuwa w ciszę i w cień,

Ten się do żywych nie liczy.

Dziś hasłem walka - i trudno już

Milczeniem przeczyć jej skrycie.

Dziś trzeba zstąpić w sam środek burz,

Potrzeba walczyć o życie!

Na próżno chcecie wykluczyć gwałt

Z duchowej sfery istnienia,

On tylko wyższy przybiera kształt

W głębiach ludzkiego sumienia.

Lecz i tu - walka powszechna trwa,

Podległa duchów potrzebie.

A ten zwycięzcą - kto drugim da

Najwięcej światła od siebie!

zacier

Nie upilnuje mnie nikt.
Grzech z zamszu i nietoperzy
zawisł na strychach strachu półmysią głową w dół
O zmierzchu wymknę się z wieży, z warownej ucieknę wieży,
przez cięcie ostrych os,
przez zasiek zatrutych ziół

Ciężko powstaną z rumowisk tłoczące turnie przykazań,
dwadzieścia piekieł Wedy,
płomienie,
wycie
i świst,
noc fanatyczna zagrozi, zakatnienuje gwiazdami.
Rtęcią wyślizgnę się z palców.
Nie upilnuje mnie nic.

Ty w wilka się zmienisz, ja w pliszkę,
ty w orła, jak w kręte dziwy
nieprzeniknionym zamysłem uprzedzę każdy twój pościg.
Nie upilnuje mnie świat,
o luba o droga o miła,
jeśli nie zechcę
sam
słodkiej majowej
wierności.
J.W.G.

beti

Kamieńska Anna, Umrę cała

Nie szukam siebie w wierszu
ukrywam się głębiej
Nie chodzę w metaforze
jak w kapeluszu z piórami

Proszę do stołu przyjaciół
i wierniejszych jeszcze nieprzyjaciół

Umrę cała ale z jednego słowa po mnie
wyrośnie drzewo ciszy

I ponad zgiełkiem świata
wysunie zdziwioną gałąź

Karmazyn

Przeniesione do:
Poematy o "NASZEJ MAŁEJ OJCZYŹNIE"

judyta

Powinniście konkurs twórczości gminnej zrobić.
Ten krótki wierszyk miałby szanse czołowe miejsce zdobyć.

Karzeł

judyta

O! gdzie miłość stawia siatki,
Nie figlujcie, moje dziatki!
Bo z miłością figlów nie ma:
Jak was złapie, to zatrzyma!

Karmazyn

Krótko i na temat pani Judyto…

beti

a było tak przyjemnie... nie wszystko to polityka - stwórzcie na tego rodzaju twórczość osobny temat, co? Smile

Karmazyn

Beti mówisz i masz…

beti

dziekuje